مردم دنیا به دو دسته تقسیم می شوند. یا مومنند یا کافر!که متاسفانه اکثرا کافرند وخدانشناس!و عده کمی خدا شناس و مومنند که خدا خود در قران کریم فرموده است:
أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ(عنکبوت ایه63)اکثر مردم بی عقلند!
در جاهای دیگر فرموده :
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَشْكُرُونَ 73)نمل)و حقیقتا خدایت صاحب فضل به مردم است ولی اکثر مردم ناشکرند!
سوره مبارکه يس آیه ۷
لَقَد حَقَّ القَولُ عَلىٰ أَكثَرِهِم فَهُم لا يُؤمِنونَ
ترجمه:
فرمان (الهی) درباره بیشتر آنها تحقق یافته، به همین جهت ایمان نمی‌آورند!
مفهوم کفر با مشتقاتش بیش از 500بار در قران ذکر شده است.و ایمان با مشتقاتش بیش از 800بار در قران ذکر شده است
معنای اساسی کفر، ناسپاسی کردن و ناسپاس بودن در مقابل خیر و احسانی است، که به شخصی از طرف شخص دیگر رسیده باشد. اما در نظام قرآنی بین کلمه «کفر» و کلمه «الله»، ارتباطی مستقیم به وجود آمد. در حوزه این میدان معنا شناختی، دیگر کفر، بیان کننده مفهوم ساده ناسپاسی نبود، بلکه مفهوم ناسپاسی به خدا و قدرنشناسی به احسان و عنایت الهی پیدا کرد. و در حقیقت کفر در مقابل ایمان است و کافر در مقابل مومن.
کافر بودن علل مختلفی دارد که مهم ترین ان عدم آگاهی نسبت به اثار و برکات ایمان است.همچنین تبعیت از شهوات و ترجیح دادن دنیا بر اخرت نیز از علل کفر است.